Ludzkie zachowania pokazują, że jesteśmy zaprogramowani, by zemścić się, gdy ktoś nas skrzywdzi. Nasza duma lub samoocena ucierpiała. Nasze oczekiwania i marzenia nie spełniły się. Tracimy coś cennego, więc chcemy rekompensaty za szkody.

Wiele rzeczy może stać na przeszkodzie naszej chęci przebaczenia. Czasem blokują nas impulsywne myśli lub przekonania. Być może mówimy sobie: „Nie wybaczę, bo on nigdy nie przyznał się do błędu”, lub „Byłbym hipokrytą, jeśli powiem, że przebaczam, bo wcale nie chcę przebaczyć”, albo może „Wybaczanie jest dla ludzi słabych”.

Próby wyjaśnienia krzywdzących zachowań innych ludzi mogą stanąć na drodze do wybaczenia im. Kiedy ktoś nas zrani albo zawiedzie, mamy tendencję do nadawania temu zdarzeniu większego znaczenia. Tłumaczymy sobie, że to zachowanie spowodowane jest osobowością lub charakterem. Mówimy: „On jest taki zapominalski i bezmyślny”, „Ona wcale mnie nie docenia”, albo „Zrobiła to naumyślnie!”. Osądzamy innych, czasem bardzo surowo.

Przebaczenie ma wpływ na nasze zdrowie i samopoczucie emocjonalne.

W sytuacji, gdy my wyrządzimy komuś krzywdzę, mamy zewnętrzne powody i wymówki usprawiedliwiające nasze zachowanie. Mówimy: „Moje dziecko zrobiło bałagan”, czy „Na drodze był wypadek”. Częściej pozwalamy sobie na błędy i upadki.

Psychologowie nazywają to zjawisko podstawowym błędem atrybucji. Innym ludziom przypisujemy odpowiedzialność i winę za ich zachowanie, jednocześnie tłumacząc nasze własne przewinienia okolicznościami. Innymi słowy, nie jest to nasza wina, bo… i tu wklej uzasadnienie. Warto pamiętać, że zrozumienie i zaakceptowanie błędów w zachowaniu innych ludzi nie zwalnia ich od odpowiedzialności za nie.

Brak empatii utrudnia nam przebaczenie innym. Można powiedzieć, że empatia jest psychologiczną autostradą, która prowadzi do przebaczenia. Żeby pracować nad empatią musimy zmienić sposób myślenia. Prawie nie da się poznać wszystkich obiektywnych powodów i okoliczności, które tłumaczą zachowanie innych. To empatia i przebaczenie pozwalają nam bardziej realistycznie spojrzeć na sytuację oczami innej osoby. Wymaga to zauważenia tego, co w ludziach najlepsze, zamiast osądzania ich intencji lub oceniania charakteru. Pomyśl o sytuacji, w której to ty potrzebowałeś przebaczenia.

Nie pozwól, aby rozgoryczenie więziło cię przez całe życie; zniszczy ciebie i twoje relacje.

Kiedy ostatnio udało ci się spojrzeć z empatią na kogoś, kto cię skrzywdził? Zapytaj sam siebie: „Czy chcę trwać w goryczy, rozżaleniu i wyrzutach, czy też dążę do poprawy sytuacji?”. Przebaczenie ma wielki wpływ na nasze samopoczucie i zdrowie psychiczne. Sam gest wybaczenia i pojednania powinniśmy uczynić bardziej z myślą o naszym własnym sercu, niż o drugiej osobie. Przebaczenie przynosi ukojenie, choć często wydaje się niemożliwe do osiągnięcia.

Nie pozwól, aby rozgoryczenie więziło cię przez całe życie; zniszczy ciebie i twoje relacje. Lewis Smedes napisał: „Przebaczyć to jak wyswobodzić więźnia z łańcuchów… i odkryć, że więźniem byłeś ty sam.”

Uzdrowienie naszych zranień nie jest zmianą natychmiastową. Zabiera to wiele czasu i ciężkiej pracy, ale jest warte wysiłku.

Zdolność do przebaczania wypływa z faktu, że nam wybaczono. Psychologowie wskazują, że ludzie zranieni, którzy nie doświadczyli przebaczenia, często ranią innych. Jako nieidealni ludzie mamy skłonność do krzywdzenia jedni drugich. Nie ma pośród nas takich, którzy nigdy nie potrzebowali przebaczenia czegoś, co uczynili lub powiedzieli. Wszyscy popełniamy błędy.

Zgodnie z Pismem Świętym Bóg kocha świat tak bardzo, że posłał Swego jedynego Syna, abyśmy mogli otrzymać przebaczenie [Ewangelia jana 3:16]
W czasie życia na ziemi Jezus doświadczył wielkiego bólu, odrzucenia i upokorzenia, lecz w ostatnich słowach przed śmiercią prosił Boga, by wybaczył jego oprawcom. Jezus, jedyny bezgrzeszny człowiek, zmarł na krzyżu, by zapłacić cenę za winy całej ludzkości. Dzięki temu, każdy człowiek może doświadczyć przebaczenia i pojednania ze Stwórcą.

O wiele prościej jest przebaczyć innym, gdy doświadczyliśmy radości życia z Bogiem, który przebaczył nam każdy błąd i krzywdę. Z Jego pomocą możesz wybaczyć innym, nawet jeśli blizny i zranienia są głębokie. Wymaga to czasu i wysiłku, ale jest tego warte.

Co szczególnie cię poruszyło w tym artykule? Czy chciałbyś porozmawiać na jakiś konkretny temat? Wypełnij poniższy formularz, a jeden z naszym mentorów skontaktuje się z tobą najszybciej, jak to możliwe.

Nasi mentorzy nie są profesjonalnymi doradcami. To chrześcijanie, gotowi dołączyć do innych i ich wesprzeć w życiowej podróży.

Jeśli nigdy nie doświadczyłeś Bożego przebaczenia, zobacz, jak możesz otrzymać je dzisiaj

Autor artykułu: Lynette Hoy